24 Aralık 2020 Perşembe

 


Yazar Adı: Mark Twain
Sayfa Sayısı: 108


“Vicdanımız, bizim de acı çekmeye başladığımız noktaya varıncaya kadar diğerlerinin maruz kaldığı sıkıntıları umursamaz.”

  

Çocukluk yıllarımızda asıl Tom Sawyer kitabı ile tanıdığımız Mark Twain, bu yarı felsefi yarı psikolojik kitabı ölümünden dört yıl kadar önce 1906 yılında yazmış. Kitabı bir genç ile tecrübeli bir yaşlının arasında geçen konuşmalardan oluşturan yazar, düşüncelerini okuyucuya iletebilmeyi sıkmadan ve fazla uzatmadan başarmış. Bu kitabı bir hikaye kitabı veya roman gibi değil de, altını çizerek yavaş yavaş sakin kafayla okumanız gerekiyor. Çünkü yaşlı ve genç adamın arasında geçen diyaloglar son derece düşündürücü ve yer yer yaşlı adamın insan üzerindeki tespitlerini sorgulamanız gerekebiliyor.

 

 Kitabın konusu, başlığından da anlaşıldığı gibi “İnsan nedir?” sorusu üzerine verilen yanıtlardan oluşuyor. Elbette yaşlı adamın gence verdiği cevaplar insanın tanımı için tatmin edici düzeyde değil. Genel anlamda insanı insan yapan ve diğer canlılardan ayıran özelliklerden ve değerlerden bahsediliyor. İnsanı bir makineye benzeten yaşlı adam, genç adamla yaptığı sohbette kısaca insanların da tıpkı makineler gibi çeşitli olduklarını ve belli bir kapasiteye sahip olduklarını, makineyi kapasitesi dışında bir işi yapamadığına suçlayamadığımız gibi insanları da herhangi bir şeyi yapamadıklarına yargılayamayacığımızı anlatıyor. Ayrıca yaşlı adam insanı harekete geçiren tek bir güdünün olduğuna inanıyor ve karşısındaki gencin sorularına verdiği yanıtlarla genci de bu düşüncesine ikna etmeye çalışıyor.

 

Okuyana mutlaka bir şeyler katacağını düşündüğüm bu kitabı genel anlamda beğendim ve mutlaka en kısa zamanda alın okuyun derim. Bitirdikten belli bir süre sonra arada bir tekrar okumakta da fayda var. J



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder